چرا حتی در هوای گرم هم بدون پتو خوابمان نمی برد؟
تاریخ انتشار: ۱۶ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۵۴۹۷۴
دلایل مختلفی برای علاقه برخی افراد به استفاده از پتو و یا رو انداز هنگام خواب و حتی در هوای بسیار گرم وجود دارد.
در این مقاله که توسط گروه ایران ناز تهیه و ترجمه شده است می خواهیم دلایل علاقه به پتو و رو انداز را بررسی کنیم پس در ادامه با ما همراه باشید.
1. به دمای بدنشان مربوط می شود
ما موجودات خونگرمی هستیم به این معنا که بدنمان دمای داخلی اش را تنظیم می کند و این چیزی است که باعث می شود دمای بدنمان گرم بماند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بنابراین وقتی در خواب عمیق هستیم، کنترلمان از بین می رود و این دقیقا زمانی است که ما دنبال چیزی هستیم که دور خودمان بپیچیم.
پتو دمای بدن ما را تنظیم می کند و بدنمان را در همان دمایی که نیاز داریم نگه می داریم.
2. پتوها بخش ضروری برنامه خواب ما هستند
ما موجوداتی هستیم که سریع به چیزی عادت می کنیم و این یکی از علت های اصلی این است که چرا ما از پتو جدا نمی شویم.
وقتی به رختخواب می رویم و رویمان پتو می کشیم، بدنمان سیگنال هایی دریافت می کند به این معنی که الان موقع خواب است.
3. پتوها استرس و اضطراب را کاهش می دهند
سروتونین یک هورمون شیمیایی است که نقش مهمی در شاد و آرام نگه داشتن ما دارد. وقتی استرس و اضطراب داریم خوابیدن کار دشواری است.
بنابراین وقتی پتو روی خودمان می اندازیم مقدار سروتونین افزایش می یابد و آن احساس استرس و اضطراب از ما دور می شود.
4. پتوها به ما کمک می کنند که بخوابیم
پتوها باعث می شوند که دما زیاد تغییر نکند. این موضوع باعث می شود، پوست و بدن ما گرم شود و هیچ چیزی نتواند دمای بدن ما را تغییر دهد.
بنابراین ما سریعتر می خوابیم و خواب بهتری خواهیم داشت.
5. ما احساس امنیت و محفوظ بودن می کنیم
پتوها احساس امنیت ما را برمی انگیزانند چون مهمترین ترس ما در کودکی ترس از تاریکی بود. وقتی ما می ترسیدیم پتو را دور خودمان می پیچیدیم.
بنابراین این راه فراری بود که ما از ترسمان دور بشویم و احساس محفوظ بودن کنیم. امروز هم وقتی زیر پتو می رویم این احساس امنیت با ما مانده است.
منبع: ایران اکونومیست
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۵۴۹۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
انریکه تحقیرم کرد، او حتی با من دست نداد
به گزارش "ورزش سه"، گری نویل که در فصل 16-2015 مربی والنسیا بود، در پادکست "Stick to Football" برخی از تجربیات بدی که در آن دوره داشت را بازگو کرد.
کاپیتان سابق منچستر یونایتد گفت: «پس از چند ماه کار در والنسیا، به یاد دارم که یک روز صبح در آینه نگاه کردم و فکر کردم بیمار به نظر می‌رسم. به اندازه کافی برای مربیگری سخت کار نکرده بودم و آمادگی نداشتم. این یک لطف به پیتر لیم (مالک والنسیا) بود. ما 7-0 به بارسلونای لوئیس انریکه باختیم. وقتی آنها 5-0 جلو بودند، او نه نیمار و نه مسی و لوئیس سوارز را تعویض نکرد و در پایان بازی از کنار من رد شد و با من دست نداد. احساس کردم این حرکت پیامی از طرف او بود مبنی بر اینکه نیمکت والنسیا حق من نبود و شایستگی مربیگری را ندارم.»
او همچنین گفت: «به یاد دارم که ما سه بار مقابل اتلتیک بیلبائو بازی کردیم و ارنستو والورده مربی آنها بود. تیم او با سیستمی متفاوت از آنچه که فکر می‌کردم، بازی کرد و سپس در طول بازی تغییراتی داد. من احساس می‌کردم به‌شدت نسبت به او حقیر هستم، زیرا کنترل و دیدن بازی از کنار زمین برایم سخت بود. والورده اولین مربی‌ای بود که احساس کردم کیلومترها از او دورم و سپس مقابل دیگو سیمئونه نیز احساس کردم او از هر نظر از من پیشی می‌گیرد؛ با تاکتیک‌ها، ارعاب‌ها و حرکاتش.»
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟